Interaktywność przestrzeni można rozpatrywać na kilku poziomach- poziom interakcji elektronicznej, adaptacyjnej i oddziaływania. Interaktywne wnętrze uwrażliwia na bodźce, reaguje z użytkownikami, dopasowuje się do ich potrzeb, rozwija i pobudza do twórczych zachowań. Dodatkowo, w miarę intensywności kontaktu, rozwija element przynależności do przestrzeni. Zmieniając przestrzeń jako jej użytkownicy bierzemy za nią większą odpowiedzialność, dbamy i przynależymy…

Interaktywność jest wartością przestrzeni architektonicznej.

„Architektura przyszłości będzie stosować niepowtarzalne i całkowicie nowe, jeszcze nieeksploatowane metody i aplikacje, które będą się odnosiły do dynamicznych, elastycznych, zdolnych do przystosowania i ciągle zmieniających się aktywności”

M. Fox, M. Kemp, 2009

(w trakcie redagowania)